శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-అక్షయ తృతీయ-బంగారం కొనాలా-నీరు దానం చెయ్యాలా?

Posted on ఏప్రిల్ 24, 2012
5
శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-అక్షయ తృతీయ-బంగారం కొనాలా-నీరు దానం చెయ్యాలా?

వైశాఖ శుద్ధ తృతీయను అక్షయ తృతీయ అంటాము. ఈ రోజు బంగారం కొనుక్కుంటే అక్షయం అవుతుందని నమ్ముతున్నాము. ఇదెలాగో తెలియదు.

మన పూర్వులు పెట్టిన, నియమాలు, పండగలకి ఒక అర్ధం, పరమార్ధం ఉన్నాయి. వాటిని మరిచిపోతున్నాము. సూర్యుడు డిసెంబరు ఇరువది ఒకటి నాటికి మకర రేఖ ( 23 1/2 డి.ద ) మీదకు వస్తాడు. అక్కడనుంచి ఉత్తరంగా కదులుతాడు, కనక ఉత్తరాయణం అన్నారు. జనవరి పదునాల్గున మనం మకర సంక్రమణం అని పండగ చేసుకుటున్నాము. మార్చి ఇరువది ఒకటవ తేదీకి సూర్యుడు భూమధ్య రేఖ (౦ డి. ) మీదకు వస్తాడు. అక్కడినుంచి ఉత్తరంగా కదులుతూ జూన్ ఇరువది ఒకటి నాటికి కర్కాటక రేఖ ( 23 1/2 డి. ఉ ) మీదకి వస్తాడు. అక్కడినుంచి మరల సెప్టెంబర్ ఇరువది ఒకటికి భూమధ్య రేఖ మీదకి వస్తాడు. అప్పుడు జూన్ ఇరువది ఒకటినుంచి దక్షణానికి కదులుతాడు కనక దక్షణాయనం అన్నారు. సూర్యుడు కదులుతాడన్నారు. నిజంగా సూర్యుడు కదలడని మన వారికీ తెలుసు. కాని సామన్యులకు అర్ధం కాదని సూర్యుడు కదులుతాడని చెప్పేరు. భూమి కదులుతుందని తెలిసినదే. అందుకే మనం సూర్యోదయం అంటాము, అనగా సూర్యుడు కనుపించడం. మన దేశం, భూమికి ఉత్తరార్ధ గోళంలో ఉన్నది. మన దేశం ( 8 డి.ఉ నుండి 36 డి ఉ ) రేఖాంశముల మధ్య ఉన్నది కనక ఇప్పటినుంచి మనకి ఎండలు ఎక్కువగా ఉంటాయి,సూర్యునికి దగ్గరగా ఉంటాము కనక, జీవుల తృష్ణ ( దాహము) తీర్చడం కోసం,నీరు లేకపోతే జీవులు నశిస్తాయి కనక, ఈ రోజు మంచినీటిని పాత్రలో ఉంచి “ఉదక కుంభ దానం” చేయాలని, చలివేంద్రాలు మొదలు పెట్టమని పెద్దలు చెబుతారు. అక్షయం అన్నదానికి అర్ధం న+క్షయం= అక్షయం అనగా నాశనము కానిది అనికదా అర్ధం. అంటే నీరు లేకపోడం మూలంగా జీవులు నశించకూడదని మన వారి ఉద్దేశం. కాని నేడు మనం బంగారం కొనుక్కుని దాచుకోవాలనే ( మృగ తృష్ణ అనగా ఎండమావి ) ప్రవృత్తిలో పడిపోతున్నాము తప్పించి జీవుల దాహార్తిని తీర్చాలనే పెద్దల సదుద్దేశం మరుస్తున్నాము. విచారణీయం.

నీటి వనరులను రక్షించుకుందాం. నీటి అమ్మకాలని నిరసిద్దాం. నీరు అమ్ముకోడం, మన సంస్కృతి కాదని చాటి చెబుదాం.మన పిల్లలకి ఈ మంచి అలవాటు చేదాం.సర్వజీవుల పట్ల కారుణ్యం చూపుదాం. జీవనదులను కాపాడుకుంటే, నీటిని కాపాడుకున్నటులే,నదుల కలుషితాన్ని నిరశిద్దాం. నీరు జీవనాన్ని కాపాడుతుంది.పర్యావరణం కాపాడబడుతుంది. నీరు దానం చేయండి. జీవితం ఎంత అవసరమో, జీవితం నడవటానికి డబ్బు కూడా అంతే అవసరం, దుబారా చేయకండి. పొదుపును మదుపు చేయండి. అవసరానికే సొమ్ము సుమా! పోగులుపెట్టడానికి కాదు, ఇది మరవద్దు. బతికినంతకాలం హాయిగా-నిర్భయంగా-శాంతితో గడుపుదాం.

బంగారం కొనండి, వద్దన లేదు. బంగారం స్త్రీ ఒంటిపై ఉన్నపుడు ఆమెకు ఆరోగ్యాన్ని ప్రసాదిస్తుంది. తరవాత మీకుటుంబానికి ఆర్ధిక పరమైన రక్షణ ఏర్పాటు చేస్తుంది. భారత స్త్రీ తన బంగారం ఇవ్వడానికి ఒప్పుకోదు, చిల్లర పనులు చేయడానికి, కాని కుటుంబం అభివృద్ధికి, అత్యవసర పరిస్థితులలో బంగారం ఇచ్చి కుటుంబాన్ని కాపాడుకుంటుంది. ప్రాణాలని పణంగా పెట్టి కుటుంబాలను కాపాడుకున్న మహిళలున్న దేశం మనది.కష్టం వచ్చినపుడు సంసారం వదిలిపెట్టి పారిపోయే మనస్తత్వం ఉన్నవారు కాదు, మన భారత స్త్రీలు. ఎన్నో సంఘటనలున్నాయి, స్త్రీలు బంగారం కొనమన్నారని బాధపడకండి, నిజమైన పొదుపు అదే. మరే పొదుపు చేసినా మీదగ్గర నిలవ ఉండదు, ఉంచలేరు, ఉంచుకోలేరు. కాని స్త్రీల దగ్గరున్న బంగారం మాత్రం మిమ్మల్ని, మీ కుటుంబాన్ని తప్పక రక్షిస్తుంది,నమ్మండి. ఇది మదుపే, ఇది మీమీద వారికున్న ప్రేమకు ఒక తార్కాణం. యు ఆర్ నాట్ డూయింగ్ ఎనీ ఫేవర్ టు దెం, దే ఆర్ డూఇంగ్ ఫేవర్ టు యు. వీలున్నంత మదుపు చేయండి.
శుభం భూయాత్.

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-పుట్టింటికి ఫిర్యాదు.

Posted on ఏప్రిల్ 26, 2012
7
పుట్టింటికి ఫిర్యాదు. DEVAYAANI-6

మన కధానాయకి దేవయాని, శుక్రుని కుమార్తె. కచుని ప్రేమించి, అతనిచే తిరస్కరించబడి, శాపం ఇచ్చి, శాపం పొంది, వన విహారంలో జరిగిన పొరపాటుకు, రాజు కూతురుని తూలనాడి, ఆమెచే నూతిలో పారేయబడి, యయాతిచే రక్షింపబడి, శర్మిష్ఠను ఆమె వెయ్యి మంది చెలులతో దాసిగా పొంది, యయాతిని భర్తగా పొందటం, శర్మిష్ఠ యయాతిని వేడుకుని పిల్లలని కనడం దాకా మనం కధ చెప్పుకున్నాం, ముందుకెళితే.

ఒక రోజు శర్మిష్ఠ ముగ్గురు పిల్లలూ, యయాతి దగ్గర ఆడుకుంటూ ఉండగా దేవయాని శర్మిష్ఠతో కలిసి వచ్చి, ఆడుకుంటున్న పిల్లలని చూసి, ముమ్మూర్తులా యయాతిని పోలివుండటంతో, ఎవరి పిల్లలని అడిగింది. దానికి యయాతి జవాబివ్వకపోతే, పిల్లలనడిగితే, వారు విషయం తెలియక యయాతి, శర్మిష్ఠలను తల్లి తండ్రులుగా చూపడంతో, దేవయాని, యయాతి తనను వంచించి శర్మిష్ఠతో కాపరం చేసి పిల్లలను కన్నాడని ఏడుస్తూ తండ్రి దగ్గరకు వెళ్ళింది. ప్రమాదం గుర్తించిన యయాతి వెనకనే బయలుదేరి వెళ్ళేడు. అక్కడకెళ్ళి మామగారికి నమస్కారం చేసి నిలబడ్డాడు. దేవయాని తండ్రితో, ఇతను ధర్మం, అధర్మం అన్నవి చూడక, శర్మిష్ఠ మీద ప్రేమతో ఆమెతో సంసారం చేసి, ముగ్గురు పిల్లలని కని, నన్ను అవమాన పరచేడని చెబుతుంది. శుక్రుడు కోపంతో వెంటనే, “యవ్వన గర్వంతో శర్మిష్ఠ గుడ్డి ప్రేమలో పడి, నాకూతురికి అవమానం కలగచేసేవు కనక ముసలివాడవైపోదువుగాక” అని శపించాడు. అప్పుడు యయాతి “ఋతుమతి అయి పుత్రుల కోసం వాంఛించిన భార్యయందు ప్రతికూలుడయినవాడు, భ్రూణ హత్య చేసినవానితో సమానం కనక నేనా పని చేశాను, నేనీమెయందు ఇంకా అనురక్తుడనే కనుక శాపం మరల్చమని” వేడుకుంటె, “నీ పుత్రులలో ఎవరయినా నీ ముసలితనం తీసుకుని అతని యవ్వనం నీకిస్తే, నీ ఇష్టమయినంతకాలం యవ్వనం అనుభవించి, ఆ తరవాత అతని యవ్వనం అతనికిచ్చి, నీముసలితనం నీవు తీసుకోవచ్చు, అతనే వంశ కర్త రాజ్యాధికారి” అని చెప్పి పంపేశాడు. ప్రస్తుతానికి ఇక్కడ ఆపుదాం, ఇంకా వుంది కనక.

ఏంటండీ! ఒంటెద్దు బండి లాగ, కధ ఇలా ఎక్కడికక్కడ ఆగిపోతూ ఉందనద్దు. ఈ కధ పెద్దది, చాలా మలుపులున్నాయి, ప్రతి మలుపు నేటి సమాజంలో ఉన్నవారికి, ఒక్కొక పాఠం అందుకని అపవలసి వస్తూ ఉంది. దగ్గరకొచ్చేసేము, పూర్తి చేసేస్తాను.ఒక రోజు ఆడాళ్ళని ఒకరోజు మగాళ్ళని మార్చి మార్చి తిడుతున్నారనద్దు. మన జీవితం లో వచ్చే వడిదుడుకులేలా ఉంటాయో చెప్పడమే నా ఉద్దేశం.

శర్మిష్ఠ పిల్లలని, వారు యయాతివల్ల కలిగినవారని తెలిసిన వెంటనే ఏడుస్తూ తండ్రి దగ్గరకి దేవయాని వెళ్ళి, విషయం చెబితే, శుక్రుడు వెంటనే ముసలివాడవు కమ్మని శాపం ఇచ్చేశాడు. దీని వల్ల ఎవరు నష్టపోయారు, అది దేవయానికదా. దేవయాని, తన వేలుతో, తన కన్ను ,తనే పొడుచుకున్నట్లయింది కదా. దేవయాని ఇంకా యవ్వనంలో ఉంది, యయాతి ముసలివాడయితే ఎవరికి నష్టం?, దేవయానికే కదా!. శాపానికి కొంత సడలింపు ఇచ్చినా, ఇప్పుడు పరిస్థితి పరాధీనం అయిపోయింది కదా?. “గుడ్డి కంటే మెల్ల మేలని” సామెతని నిజంచేస్తూ, శర్మిష్ఠ పెళ్ళీ పెటాకులూ లేని బతుకు కంటే మేలు గతిలో, యవ్వన సుఖాలనుభవించి, ముగ్గురు పిల్లలను కన్నది కదా. ప్రతి విషయానికి అలోచనలేక, తొందరపడితే జరిగేది ఇంతేనేమో. అత్తవారింటిలో జరిగే ప్రతి విషయం పుట్టింటికి చేరేస్తే వచ్చే నష్టం ఇలాగే ఉండచ్చు కదా!.

నేటి కాలానికొస్తే దేవయాని లాగా, అత్తింటి ప్రతి విషయం పుట్టినింటికి చేరవేస్తున్న వారున్నారు కదా. తొందరపాటు నిర్ణయాలు తీసుకుని, కాపురాలు కూల్చుకుంటున్నారు కదా. ఏదయినా ఒక కష్టం వచ్చినపుడు, అలోచన చేసి, దానిని అధిగమించే సావకాశం కోసం వెతికి, మనలో లోపాన్ని సరి చూసుకుని, మీదుమిక్కిలి వచ్చినపుడు పుట్టింటికి తెలియచేయడం, ధర్మం కాని ప్రతి చిన్న కష్టానికి, పుట్టింటి వారికి ఫిర్యాదు చేయడం అంటే, ఆ కోడలు ఆ ఇంటి మనిషి అనుకోడంలేదన్న మాట. ఆమె కూడా రేపటి అత్త కదా!, అది మరిచిపోతే ఎలా?

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-ఇంట్లో ఇల్లాలు-వీధిలో ప్రియురాలు.

Posted on ఏప్రిల్ 25, 2012
11
ఇంట్లో ఇల్లాలు- వీధిలో ప్రియురాలు. DEVAYAANI-5

మన కధానాయకి దేవయాని, శుక్రుని కుమార్తె. కచుని ప్రేమించి, అతనిచే తిరస్కరించబడి, శాపం ఇచ్చి, శాపం పొంది, వన విహారంలో జరిగిన పొరపాటుకు, రాజు కూతురుని తూలనాడి, ఆమెచే నూతిలో పారేయబడి, యయాతిచే రక్షింపబడి, శర్మిష్ఠను ఆమె వెయ్యి మంది చెలులతో దాసిగా పొంది, యయాతిని భర్తగా పొందటం దాకా మనం కధ చెప్పుకున్నాం, ముందుకెళితే.

దేవయాని-యయాతిల వివాహం జరిగేటపుడు, శుక్రుడు యయాతికి శర్మిష్ఠను చూపించి, ఈమె కు కావలసినవి “అన్న, పాన, భూషణ, ఆఛ్ఛాదన,మాల్య, లేపనాదులతో సంతొషపెట్టు,మంచం పొత్తు మాత్రం పనికిరాదని” చాలా ఖచ్చితంగా చెప్పి, కూతురుని అల్లునితో పంపేడు. దేవయాని, శర్మిష్ఠ, చెలికత్తెలు వేయిమందితో యయాతి, తన పురం చేరి, అంతఃపురంలో దేవయానిని ఉంచి, ఆమె అనుమతితో శర్మిష్ఠను వేయి మంది చెలికత్తెలతో అశోకవనంలోని గృహంలో ఉంచి రోజులు గడుపుతూ, దేవయాని యందు యదు, తుర్వసులనే పుత్రులను కన్నాడు.

ఇక్కడ శర్మిష్ఠ కూడా వయసులో ఉండటంతో, “ఎన్ని ఉండి ఏమి ఉపయోగం,యవ్వన సుఖాలనుభవించలేక, పిల్లలని కనక” అనే ఆలోచన లో పడి, “దేవయానికి మంచి మొగుడు దొరికేడు, పిల్లలు కలిగేరు,ఎంత అదృష్టవంతురాలో” అని వగచి ఇలా అలోచిస్తుంది. “దేవయాని మొగుడు యయాతి మీద నా మనసు నిలిచింది, అతను కూడా నా మీద దయ చూపిస్తాడు, దేవయాని యయాతినికోరి భర్తగా చేసుకుంది కనక నేనెందుకు అలా యయాతినికోరి అతనిని భర్తగా పొందకూడ”దనుకుంది. అలోచనొచ్చింది, మరెందుకూ ఆలస్యం అనుకుంటూ ఉండగా, యయాతి అశోక వనం చూడటానికి వచ్చి, ఏకాంతంగా ఉన్న శర్మిష్ఠను చూశాడు. అప్పుడు శర్మిష్ఠ చేతులు జోడించి యయాతితో, నీవు నా యజమాని భర్తవు,కనుక నాకు కూడా భర్తవే, అందుచేత నన్ను భార్యగా అంగీకరించమని వేడుకుంది. అప్పుడు యయాతి, నీతో “మంచంపొత్తు తప్పించి అన్నీ ఇవ్వవచ్చని” పెళ్ళిలో మా మామగారు ఆంక్ష విధించారు, “దానికి నేను ఒప్పుకున్నాను,అప్పుడు, ఇప్పుడు కాదనవచ్చునా” అని అనుమానం వెలిబుచ్చితే, శర్మిష్ఠ, “వారిజాక్షులందు, వైవాహికములందు,ప్రాణ, మాన, విత్త భంగమందు, చకిత…….. బొంకవచ్చు, అఘము పొందరధిపా” అనే శుక్రనీతి చెప్పింది. “సరే” నని ఆమె కోరిక తీర్చాడు, యయాతి. సృష్టి ధర్మం ప్రకారం శర్మిష్టకు నెల తప్పి, కొడుకును కన్నది. ఇది తెలిసిన దేవయాని శర్మిష్ఠ దగ్గరకొచ్చి, “కన్యవి కదా నీకు కొడుకెలా పుట్టేడని” అడిగితే, “ఎక్కడనుంచో వచ్చిన ఒక మహాముని నాకు పుత్రుడిని ప్రసాదించాడ”ని చెబుతే, నమ్మిన దేవయాని ఇంటికిపోయింది. ఇలా శర్మిష్ఠ యయాతి వలన ముగ్గురు కొడుకులను కన్నది. కధ ఇంకా ఉంది, కాని ఇక్కడికి ఆపుదాం, మన అవసరం బట్టి.

శర్మిష్ఠ యవ్వన సుఖాలనుభవించాలనుకుని, మరొక దారిలేకా,తనకు యయాతి పై అప్పటికే చూపు ఉన్నందుకూ, యయాతి చూపుతన పై ఉన్న విషయం గుర్తించి, ఆలోచించి, నిర్ణయించుకుని యయాతిని తెలివిగా తన బుట్టలో వేసుకుంది, ధర్మం పేరు చెప్పి. ఇక్కడ నన్నయ గారు వాడినపదం”ఋతుకాలోచితంబు ప్రసాదింపవలయు”అని, సిగ్గు పడితే లాభం లేదని, సిగ్గు విడిచి అడిగేసింది. యయాతి కూడా మరో అందమైన, మనసుపడిన యువతి దొరికిందనుకున్నాడు, అభ్యంతరం చెప్పేడు తప్పించి, పెళ్ళి ఇబ్బందులు లేకనే సంసారం చేసి పిల్లలని కన్నాడు. ఇక్కడ నిజంగా దేవయాని పిచ్చిదే! తన మొగుడిని, శర్మిష్ఠ ఎగరేసుకుపోవచ్చనే ఊహ కూడా చేయక, శర్మిష్ఠ చెప్పిన కట్టు కధ నమ్మింది. ఇలా యయాతి ఇంట్లో ఇల్లాలితో, వీధిలో ప్రియురాలితో మొత్తం ఐదుగురు పిల్లలని కన్నాడు.

నేటి కాలంలో కూడా, ఇలా, ఇంట్లో అనుకూలవతి అయిన భార్య ఉండగా, ఆకర్షణకు లోనైన మగవారున్నారుకదా. ఈ విషయంలో ఆడవారు తగు జాగ్రత్త తీసుకోక పోతే, ఇటువంటి ప్రమాదాలుంటాయి. ఇంట్లో ఎప్పుడూ ఉండే భర్తే కదా అని శృంగారాన్ని నిర్లక్యం చేస్తే ఆడవారు నష్టపోతారు. కాలోచిత వేష, భాషలు, శృంగారం ఆరోగ్యానికి చాలా మంచిది సుమా! చాలా వ్యాధులనుంచి బయట పడచ్చు కూడా!! అయితే జాగ్రత్త తీసుకోమన్నామని, అనుమాన పిశాచంతో భర్తను బాధ పెట్టక, భర్తను కొంగున కట్టుకునే నేర్పు అలవడ చేసుకోవడం ఎంతయినా అవసరం, లేకపోతే, వెలి చవులకు అలవాటుపడి, గుప్పెటలోని ఇసుక జారిపోయినట్లు, మగవాడు జారిపోయే అవకాశం,ప్రమాదం కూడా ఉంది.

ఈ టపా జిలేబీగారికి అంకితం

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-బలవంతపు పెళ్ళి.

Posted on ఏప్రిల్ 22, 2012
13
బలవంతపు పెళ్ళి DEVAYAANI-4

మన కధానాయకి దేవయాని, వృషపర్వ మహారాజు కూతురు శర్మిష్ఠచే నూతిలో పారవేయబడి, యయాతి మహారాజు చే కాపాడబడి, శర్మిష్ఠను ఆమె చెలికత్తెలతో దాసిగా పొందిన సంగతి తెలుసుకదా!

ఆ తర్వాత దేవయాని శర్మిష్ఠతో, వేయి మంది చెలికత్తెలతో వన విహారానికి వెళ్ళింది.వారు కోసిన పూల వాసన, వారలదుకున్న సుగంధ పరిమళాలు, గాలిలో ప్రయాణించి ఆ వనంలో ఉన్న యయాతికి, ఇక్కడెవరో స్త్రీల గుంపు ఉందన్న సంగతి తెలియచేసింది. మంచినీరు తాగడానికి వస్తాడు. వచ్చిన వానికి చెలికత్తెలు పూలతో స్వాగతం పలుకుతారు. వచ్చి చూడగా మెరిసిపోయే అందంతో శర్మిష్ఠ కనపడింది, దేవయానిని అంతకుముందే తెలుసు కనక. మీరెవరు, కుల గోత్రాలేమని అడుగుతాడు యయాతి. దానికి దేవయాని, నన్నెరుగుదువు, ఈమె నా దాసి, వృషపర్వ మహారాజు కూతురు, ఎప్పుడూ నాదగ్గరే ఉంటుంది, ఈమెను శర్మిష్ఠ అంటారు అని చెపుతుంది. ఆ తరవాత, నీవు నన్ను పాణిగ్రహణం చేసేవు, ఉపేక్ష చేయడం న్యాయమా? నాతో సుఖాలనుభవించు అని అడుగుతుంది. అప్పుడు యయాతి రాజ కన్యను బ్రాహ్మణుడు వివాహం చేసుకోవచ్చు కాని బ్రాహ్మణ కన్యను రాజు వివాహం చేసుకోకూడదు. ధర్మ విరుద్ధం, ధర్మాన్ని కాపాడవలసిన రాజును, అధర్మంగా ప్రవర్తించి, నిన్ను వివాహం చేసుకోలేను అని చెబుతాడు. దానికి దేవయాని మా తండ్రి ఇష్టపడితే, ధర్మమని చెబితే, వివాహం చేసుకుంటావా, అని తండ్రికి కబురు చేస్తే, శుక్రుడు అక్కడికి చేరుకోగా అందరు వరుసగా నమస్కారాలు చేస్తారు. దేవయాని తండ్రితో ఈతను నా చేయిపట్టి పాణిగ్రహణం చేశాడు,కనుక ఈ జన్మకి ఇతనే నాపతి. ఇతను యయాతి.నీవు ఇష్టపడితేనన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటానన్నాడు. మా పెళ్ళి న్యాయ సమ్మతమని చెప్పమని కోరుతుంది. శుక్రుడు అప్పుడు వారిద్దరి పెళ్ళి న్యాయ సమ్మతమని చెబుతాడు. పరమోత్సాహంతో యయాతి, దేవయాని పెళ్ళి జరుగుతుంది. సందర్భం పట్టి, ఇక్కడితో ఆపుదాం, కధ ఇంకా ఉంది కనక.

దేవయాని మళ్ళీ వనవిహారానికి బయలుదేరడం మామూలు విషయంలా కనపడినా, తన గొప్ప ప్రదర్శించడానికే అన్నది, సత్యం. అక్కడ యయాతి, శర్మిష్ఠను ఎవరని అడిగినపుడు కూడా చేసిన పరిచయం, గర్వాన్నే చూపుతోంది. ఆ తర్వాత, సిగ్గులేక, యయాతిని, రక్షించడం కోసం చేయిపట్టుకున్నవాడిని ధర్మ సంకటంలో పడేసి, పెళ్ళి అయిందని ఒక సారి, మా నాన్న ఒప్పుకుంటే చెసుకుంటావా అని ఒక సారి అంటూ, తన భావాన్ని, ఉద్దేశ్యాన్ని యయాతి మీద బలవంతంగా రుద్దుతుంది. శుక్రాచార్యులు కూడా కూతురు మాట కాదన లేక, అందులో కొంత సత్యమూ ఉండటం చేత పెళ్ళికి సరేనన్నాడు. యయాతి పెళ్ళికి ఒప్పుకోడానికి,శుక్రునిపట్ల భయము, భక్తి కూడా కలిసి ఒప్పుకుంటాడు, తప్పించి, తను మనసుపడి మాత్రం ఈ పెళ్ళి చేసుకోలేదు.

ఇలాగ నేడు, నిన్ను నేను ప్రేమించాను, పెళ్ళి చేసుకుంటావా, చస్తావా అనే పరిస్థితులే ఎక్కువగా కనపడుతున్నాయి. తనకు నచ్చినదయితే చాలు కాని, తను ప్రేమించిన అమ్మాయికి తన పై ప్రేమ ఉన్నదో లేదో కూడా చూసుకునే పరిస్థితి కనపడటం లేదు. ఇక్కడ ప్రేమ ఒక వైపుగాను, ఒకవైపునుంచే, భోగానికే, అనే దృష్టి బలపడిపోతూ ఉంది. ప్రేమ రెండు హృదయాల కలయిక తప్పించి, రెండు శరీరాల కలయిక కాదన్న సత్యమూ, తెలియటం లేదు. ప్రేమకి కామానికి తేడా తెలియటం లేదు. రెండు శరీరాల కలయికే ప్రేమ అనుకుంటున్నారు. ఎంత దౌర్భాగ్యం. కంటికి నచ్చిన ప్రతీదీ మన స్వంతం చేసుకోవడం సాధ్యమా? అనుభవించడం సాధ్యమా, యోగ్యమా? ఇలా కనపడిన ప్రతిదానిని స్వంతం చేసుకోవాలని అనుభవించాలనే దానిని రాక్షస ప్రవృత్తి అనీ, వీరే రాక్షసులని అన్నారు, తప్పు కాదు కదా. ఇది నేటి అబ్బాయిలు అమ్మాయిలలో ప్రబలిపోతోందంటున్నారు, సామాజిక శాస్త్ర వేత్తలు. ఒక సర్వే ప్రకారం అమ్మాయిలు కూడా బేడ్ బాయ్స్ ని ప్రేమిస్తున్నారట, చెడుని ఆరాధిస్తున్నారా?. ఇదేమి చిత్రమో మరి, తెలియదు. ఒక సారి అనుభవంలోకి వచ్చిన తరువాత దానిపై విరక్తి కలిగి విడాకులకు పరిగెడుతున్నారు. తల్లి తండ్రులే ముందుగా అలోచించవలసిన సమయం వచ్చేసింది, అలోచించండి.

భారత కధలను నేటి కాలానికి అన్వయిస్తూ రాయమని ప్రోత్సాహం ఇస్తున్న మా అమ్మాయి జ్యోతిర్మయికి, శ్రీ గారికి అంకితం.

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-చుట్టాలు

Posted on ఏప్రిల్ 20, 2012
11
చుట్టాలు.

“ఆలి వంకవారు ఆత్మ బంధువులని” సామెత. నిజమేనేమో కూడా, “దాయాది చావగోరు, బావమరది బతుకగోరు” అని సామెత,అందుకే ఆత్మ బంధువులయ్యారనుకుంటా,ఆలి వంకవారు. బావ మరిది వస్తే, “బావా” అని పలకరించేసి తిన్నగా వంటింటిలోకి వెళ్ళిపోతాడు, ఆ ఇంటి ఇల్లాలు దగ్గరికి, “అన్నయ్యా అంతా కులాసానా, ఎప్పుడు బయలుదేరావు, ముందు చెప్పచ్చుగా, వదినెలా ఉంది,వదిన్ని తీసుకు రాలేదేం, నీ చిన్నాడి కొడుకు నడుస్తున్నాడా?, నీ పెద్ద కోడలు మొన్న పుట్టింటికెళ్ళిందిటకదా? వచ్చిందా? మళ్ళీ నీళ్ళోసుకుందా? మొన్న వదిన కాళ్ళు నెప్పులంది, ఎలా ఉన్నాయి కులాసా? అని ఈవిడ పలకరింపు, నిన్న రాత్రే ఆ వదినతో అరగంట సుత్తి కొట్టినా, అనంతంగా సాగిపోయే ఆ సంభాషణలో, కాఫీలు, టిఫిన్లు సేవింపు, కబుర్లు, కాకరకాయలు అయిన తరవాత మనం ఎప్పటికో, గుర్తుకొస్తాం, ఇద్దరికినీ. అప్పుడొస్తారు,ఇద్దరూ, ఈలోకంలోకి, “బావా ఎలా ఉన్నావు ఏంటి సంగతులని”. అదే నా అన్న గారొస్తే వీధి గదిలో కూచుంటాడు, “ఏరా తమ్ముడూ ఎలా ఉన్నావంటూ,” ఈవిడగారు బయటికొచ్చి, “బాగున్నారా, అక్కయ్య, పిల్లలు బాగున్నారా, మీ చిన్నబ్బాయికి కొడుకుకదూ,మరిచిపోతున్నా గుర్తుండటం లేదు, నడుస్తున్నాడా? ఏంటో ఎప్పటికప్పుడు ఫోన్ చేద్దామనుకోడం, ఏదో గోల సరిపోతోందనుకోండి,మొన్ననో సారి అక్కతో మాటాడదామని ఫోన్ చేశా, ఎవరితో మాటాడుతోందోకాని, చాలా సేపు ఎంగేజ్ వచ్చింది, ఆ తరవాత నేనేదో గొడవలో పడిపోయా, కాళ్ళు నెప్పులు, అడుగు తీసి అడుగెయ్యడం కష్టంగా ఉందంటే నమ్మండి,” అడక్కపోతే బాగోదని గుర్తు చేసుకుంటూ, కాఫీ తెస్తాననే మిషతో, లోపలికి పారిపోతుంది.టిఫిన్ కాఫీ పట్టుకొస్తే, “వద్దమ్మా” అంటాడీయన, “తీసుకోండి,” అని మళ్ళీ అంటే కాఫీ తాగుతాడు, మొక్కుబడికి. మాటాడకపోతే బాగోదని, “ఆవిడా ఇలాగే అవస్త పడుతోంది, కాళ్ళు నెప్పులంటుంది, రోజువారీ తెగుళ్ళు, మందులు మామూలేగా, నీ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది, పిల్లలెలా ఉన్నారు” ఇదండి నిత్యం మన ఇళ్ళలో జరుగుతున్నతంతు.

పాపం బలి చక్రవర్తి ఎంత బాధపడ్డాడో కాని దీని గురించి ఏకంగా శ్రీ హరికే విన్న వించుకున్నాడు ఈ విధంగా.
చుట్టాలు దొంగలు సుతులు ఋణస్థులు కాంతలు సంసార కారణములు
ధనము లస్థిరములు దనువతి చంచల కార్యార్ధు లన్యులు గడచు గాల
మాయువు సత్వర మతి శీఘ్ర మని కాదెయనఘుండు దమతండ్రి నధికరించి
మాతాత సాధు సమ్మతుడు ప్రహ్లాదుండు నీ పాదకమలంబు నియతి జేరి
భద్రుడతనికి బ్రతుకు గలిగె
వైరులై కాని తొల్లి మా వారు గాన
రర్ధివై వచ్చి నీవు నన్నడుగు టెల్ల
బద్మలోచన! నా పుణ్య ఫలము గాదె.

“చుట్టాలకి దూరంగా నీటికి దగ్గరగా ఉండమని” సామెత. పెళ్ళయిన కొత్తలో కొద్దికాలం దెబ్బలాడుకున్నాం, ఏమని? “మీ అన్నయ్య ఇలా” అంటే, “మీఅక్క ఇలా” అని. ఒక రోజు తీరుబడిగా కూచుని ఇద్దరం ఆలోచించాము. మనం ఎందుకు దెబ్బలాడుకుంటున్నామూ, అని. మీ అన్నయ్య గురించి, మా అక్కయ్య గురించీ అని,తెలిసిపోయింది. ఓస్!, “మనం, మన గురించి దెబ్బలాడుకోటం లేదు,” వేరెవరి గురించో దెబ్బలాడు కుంటున్నామని గుర్తించాము. మన మధ్య భేదాభిప్రాయం మన గురించి కాదు. ఈ సత్యం తెలిసింది. అంతే మరుసటి రోజునుంచి దెబ్బలాటలేదు. గాయబ్. ఇది నిజం. మన చుట్టాలనే బంధువులలోనే ఎన్ని రకాలో,ఈ రక రకాల మనస్తత్వాలున్న బంధువులందరినీ, వారి వారి బలహీనతలతో సహా ఒప్పుకోవలసిందే, కాదనలేము కదా.

మొన్ననా మధ్య ఒక పెళ్ళికెళ్ళేము, అక్కడ చుట్టాలలో ఒకరు, “మీరెప్పుడూ మా ఇంటికేరారు, మేమంటే అంత శీతకన్నా,” అని. ఇలా అంటున్నారు కదా పోనీ ఒక సారి వెళ్దాము, మనకి అక్కడ పనికూడా ఉన్నదని బయలుదేరేము. ముందుగా “వస్తున్నాము, మీకేమీ ఇబ్బంది లేదుకదా” అని కూడా అడిగివెళ్ళేము. ఆయన “అబ్బే అదేమీలేదు రండి” అంటే వెళ్ళేము. ఆయన పని మీద ఊరికెళ్ళిపోయాడట,”నిన్నటినుంచి సద్దుకుంటున్నారు,” తెలియక నిజం చెప్పేసిందావిడ. ఆమె బయటికి పనిమీద వెళుతోందట, చెప్పుల్లో కాళ్ళెట్టుకు కూచుంది.” మమ్మల్ని ఎందుకు రమ్మన్నట్లూ? అర్ధం కాలా. ముందు చెప్పినా, రమ్మని చెప్పి ఇలా చేసేవారింటికి వెళ్ళ బుద్ధికాదుకదా. మరొకామె, కలిగినవారు, పదిమందిలో ఉండగా “మీరు రాకపోతే కుదరద”ని బలవంత పెడితే ఒక సారి వెళ్ళేము. అక్కడికెళ్ళిన తరవాత ఆమె సుబ్బయ్యనో, వెంకయ్యనో పిలిచి కాఫీ పట్రారా అంది. ఆయన ఫోన్ మాట్లాడుకునే పనిలో ఉన్నాడు, మా కేసి చూసి కళ్ళెగరేసి, ఎంతకీ తరగదు, ఆయన ఫోన్ సంభాషణ. ఈవిడ మరొక పనిలోకి వెళ్ళిపోయింది. కాసేపు కూచుని చూసి, “వెళ్ళిపోతున్నామన్నాము,”అన్నాము. “అప్పుడే వెళ్ళిపోతారా” అంది ఆవిడ, అక్కడికేదో మాతో చాలా సేపు గడిపినట్లు. మరొకరు, సలహాకొస్తారు, విషయం పూర్తిగా చెప్పరు, మన సలహా విని, వారికితోచినట్లు చేస్తారు, ఎవరేనా “ఇదేమీ ఇలా చేసేవని” అడిగితే మాత్రం, “ఫలానావారి సలహా” మీద ఇలా చేసేనని చెబుతారు. అక్కడికి తప్పు మన మీద పోతుంది. పెళ్ళి సంబంధాలు చెప్పండంటారు, చెబితే వివరాలు చూడను కూడా చూడకుండా, వంకలు పెడుతుంటారు.

కొంతమంది ఉంటారు, పిచ్చి ప్రేమ, ఇంటికెళితే, వదిలిపెట్టరు, కొన్ని సందర్భాలలో, చేతిలో బేగ్ పట్టుకుపోయి దాచిన సంఘటనలుంటాయి. వీరి దగ్గర ఉండాలి తప్పించి, ఏమయినా ఇచ్చేస్తారు,ప్రాణంతో సహా, నచ్చితే, నిజంగా పిచ్చి వాళ్ళే. వీళ్ళని జీళ్ళ పాకంలా పట్టుకుంటారనుకుంటాము కాని, వారికి సంతృప్తికరమైన సమాధానం చెప్పి ఒప్పించవచ్చును. వాళ్ళు మన ఇంటికొచ్చినా అంతే. కొంతమంది, తమ ఇంటికిరమ్మంటారు, వెళతాము,మన ఇంటికొస్తారు, అదీ బాగానే ఉంటుంది. కలిసినది మొదలు విడిపోయేదాకా వారి అబ్బాయిలు, అమ్మాయిలు,వారి తెలివితేటలు, చదువులు,వారు అమెరికా లోనో ఆస్టేలియాలోనో చేస్తున్న ఉద్యోగం, రాబడి వివరాలు, వారు వీరినెంత ప్రేమగా చూసేది చెప్పినదే చెప్పి చంపుతారు, వారి గొప్ప చెప్పుకోడంతోనే సరిపోతుంది. మనం అన్నవాళ్ళం ఒకళ్ళం ఉన్నామన్న స్పృహ కూడా ఉండదు వారికి.
మరి కొందరు వస్తే, వచ్చినది మొదలు వెళ్ళేదాకా కొడుకుమీదో, కోడలి మీదో, అల్లుడిమీదో ఫిర్యాదు చెబుతూనే ఉంటారు. మనం విని ఊరుకోడం తప్పించి చేయగలది ఉండదు, వీరు మరో చిత్రం కూడా చేస్తారు, “మళ్ళీ మా కోడలు దగ్గరనకండేం” అని. వారి ఉద్దేశం మనం పని కట్టుకుని వారి కోడలికి నీ అత్తగారిలా అంది అని చెబుతామనా వారి ఉద్దేశం, తెలియదు. మరికొంతమంది “మీ అబ్బాయికి ఉద్యోగమేమీ రాలేదుటకదా వ్యవసాయం చేసుకుంటున్నాడటకదా!” ఇది ఓదార్పో, అవహేళనో, మీ పిల్లలు తెలివి తక్కువ వారని చెప్పడమో తెలీదు. ఒక సారి ఇటువంటి సందర్భంలో నా ఇల్లాలు, “మా వాళ్ళు డబ్బు సంపాదించడం చేతకాని వాళ్ళేకాని, చెడ్డవాళ్ళుకాదులెండి” అంది. దానికి ఆమెకు, పొడుచుకొచ్చింది కోపం, కారణం, వారబ్బాయి వెధవ పని చేస్తూ ఎ.సి.బి వారికి దొరికేడన్న సంగతి మాకు తెలియదనుకుంది. కొంత మంది కలిసింది మొదలు కష్టాలే, ఆర్ధికమైనవో, ఆరోగ్య పరమైనవో చెబుతూ ఉంటారు. వీరికి కావలసింది,”మీరు కనక ఈ కష్టాలు భరించగలుగుతున్నారు”అన్న మాట, మన దగ్గరనుంచి. డబ్బున్న వారు మనం ఎక్కడ అప్పు అడుగుతామోనని,తమ దగ్గర డబ్బు ఎంత నిక్కచ్చిగా ఉన్నది చెబుతూ ఉంటారు. లాస్ట్ బట్ నాట్ లీస్ట్ అని ఇంగ్లీష్ వాడన్నాడట, అలాగ కొంతమంది, కార్ కొన్నామని చెబుతారు, చూపిస్తారు, నెక్లేస్ చేయిచుకున్నాం, చూపిస్తారు, పొలం కొన్నాం, బలవతంగా తీసుకెళ్ళి చూపిస్తారు, బాగుంది, చూసి మనం, అబ్బ! మీరు కనక ఇది కొనగలిగేరు, ఎంతందగా ఉందో మీలాగా, అనాలి. అదండి సంగతి, అనేదాకా వదలరు లెండి.

మన చుట్టాలనే బంధువులను వారి, వారి లోటుపాట్లుతో, బలహీనతలతో, ప్రేమించక తప్పదు కదా.

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-నీరు

Posted on ఏప్రిల్ 18, 2012
6
నీరు

ఎండలు మండిపోతున్నాయ్.! ఈ మధ్య బయటికి వెళ్ళటం లేదు, ఇంట్లో పని జరుగుతున్నందునా, ఎండకి జడిసీ. ఈ వేళ వెళ్ళక తప్పలేదు. బస్ స్టాండులో మిత్రుడొకరు చలి వేంద్రం పెట్టేడు, మంచినీళ్ళు తాగమని ఇచ్చాడు. బాగున్నాయి, “ఎక్కడివ”న్నా. “మినరల్ వాటర్” అన్నాడు. “అదేమి మన వడ్లాసుబ్బమ్మ నుయ్యి నీరు తేవటం లేదా” అన్నా. “ఆ నీళ్ళు ఉదయం నుంచి సాయంత్రం దాకా తెచ్చిపోయడానికి మూడు వందలడుగుతున్నాడు. ఇదయితే ఐదు బాటిళ్ళు వంద రూపాయలు. అందుకు ఇవే పోస్తున్నా” అన్నాడు. “అసలేవో ఒకటి పోస్తున్నావు అది సంతోషం,” అని వచ్చా. ఇదివరలో ఎవరింటికైనా వెళితే రండి అని ఆహ్వానించి కూచునే లోపు మరొకరు మంచి నీళ్ళు తెచ్చి పట్టుకు నుంచునేవారు. ఇది వారి పట్ల చూపే గౌరవభావం కూడా అయి ఉండే దనుకుంటా. ఇప్పుడెవరింటికెళ్ళినా మంచినీళ్ళిచ్చే సంస్కృతి లేదు. ఒక వేళ మనం అడిగితే తెచ్చి అక్కడున్న టీ పాయ్ మీద పెట్టిపోతున్నారు. ఏమో లోకంతో పాటు మారలేకపోతున్నామేమో. మా చిన్నపుడు రోజుల్లో, “నీకు నిప్పూ నీళ్ళూ కూడా పుట్టవురా” అని దీవించేవారు కోపం వస్తే.

జలం, పానీ, తణ్ణీ, నీరు ఏమని పిలిచినా నీరు నీరే కాని నీఱు కాదు, నీఱు అంటే బూడిదని అర్ధం. “తా వలచింది రంభ తా మునిగింది గంగ” అని సామెత. రాని బాకీని “నీళ్ళొదులుకున్నట్లేనా” అనడం ఇప్పటికీ ఉంది. “చుట్టాలకి దూరంగా నీటికి దగ్గరగా ఉండమని” సామెత. నీళ్ళాడటం, నీళ్ళోసుకోవడం అంటే గర్భవతి కావడం అని అర్ధం. జీవితంలో ఒక సారయినా కాశీ వెళ్ళాలట, గంగలో మునగాలట. శంకరులు గంగా జల లవ … అన్నారు, భజ గోవిందంలో.మరో విశేషం ఏ నీరయినా నిలవ ఉంటే బాక్టీరియా చెరుతుంది, కాని గంగ ఎన్నేళ్ళు నిలవ ఉన్నా బాక్టీరియా చేరదట, అదేమి చిత్రమో! ఏదయినా మలినం పోవలంటే వాడేది నీరు. శుభ్రం కావాలంటే, ఆరోగ్యం కావాలంటే శుద్ధ జలం కావాలి. దానిని పాడు చేసేస్తున్నారు, ఆలోచన రహితంగానో, ఆలోచనా సహితంగానో తెలియదు. ఒక రోజు భోజనమైనా మానగలుగుతున్నాము తప్పించి ఒక రోజు స్నానం చేయకుండా ఉండలేము. చలి దేశాలవారికి ఈ స్నానం బాధ ఉండదేమో తెలియదు.

ప్రాణాధరమైన వాటిలో నీరు రెండవది. ఆహారం లేకపోయినా నీటితో చాలా కాలం బతకవచ్చు అని అంటారు. ఇటువంటి ప్రాణాధారమైన నీటితో వ్యాపారం చేస్తున్నారు. మంచి నీళ్ళ పేకట్ ఒక రూపాయకి అమ్ముతున్నారు. ఎండలో దాహానికి తట్టుకోలేక అవి తాగి రోగాలు తెచ్చుకుంటున్నారు. ఆ అమ్మేవారికి, తయారు చేసేవారికి డబ్బు తప్పించి మరొకటి కనపడటం లేదు. నిజానికి ఆ పేకట్టు ఏబది పైసలకి అమ్ముతున్నాడు హోల్ సేల్ దారుడు,అతనికి కిట్టేది ముఫై పైసలుకి. అది కూడా పోచ్ ఖరీదు+ తయారి ఖరీదు. నీరు మామూలు నీరే, శుభ్రం చేసినది కూడా కాదు. ప్రభుత్వాలు చోద్యం చూస్తున్నాయి, కోన సీమలో ఎప్పుడూ నీళ్ళుండే చోట వేసవిలో ప్రజలు మంచినీటికి అల్లాడుతున్నరంటే, స్వతంత్రం వచ్చి అరవై సంవత్సరాలు దాటినా మన బతుకులు మారలేదు అన్నదానికి ఇదొక నిదర్శనం. మన దేశం లో పన్నెండు పెద్ద నదులున్నాయి. మరేదేశం లో ఇన్ని నదులు లేవు. వీటికే పుష్కరాలని చెప్పి ఒక్కొక సంవత్సరం ఒక నదికి ప్రాధాన్యం ఇచ్చారు. సరస్వతి అంతర్వాహిని అంటే కట్టుకధ అన్నవారు, నాసా వారు చెబితే నమ్ముతున్నారు. చిన్న నదులు లెక్క లేనన్ని, విశాల భూ ఖండం, చక్కటి నీటి వసతి, పరిశ్రమ చేయడానికి ఇష్టపడే జనభా ఉన్న దేశం ఎందుకు వెనక పడుతోందీ! కారణం అందరికి తెలుసు. ఇంతటి జల వనరులను ఉపయోగించుకోలేక, జలయజ్ఞం అని ధన యజ్ఞం చేస్తున్నారు. నదులలో ఇసుక తోడేసి నీరు నిలువలు లేకుండా చేసేస్తున్నారు. నదులను వ్యర్ధాలతో పాడు చెస్తున్నారు. డబ్బుకిచ్చిన విలువ నీటికి ఇవ్వడం లేదు. ఒక రోజు నీటికి అల్లాడే సమయం వస్తుందనిపిస్తూ ఉంది. ఇప్పటికే ఆ సూచనలు కనపడుతున్నాయి. కాని ప్రభుత్వాలు కుంభకర్ణునిలా నిద్ర పోతున్నాయి.

ఇంత విలువైన నీరు భూమి పై ధృవాలదగ్గర మంచురూపంలోనూ, సముద్రంలో ఉప్పునీటి రూపంలో నూ ఉన్నది. మంచి నీటి రూపంలో ఉపయోగపడేది తక్కువ. ఒక వ్యక్తికి ఒక రోజుకి నూట నలభై లీటర్ల నీరు కావాలి. ఐదుగురు కుటుంబానికి 700 లీ. నెలకి 21000 లీ సంవత్సరానికి 7665 కిలో.లీ. ఇటువంటి అవసరమైన నీటిని చాలా దుబారా చేస్తున్నాము. పళ్ళుతోముకునేటపుడు, గెడ్డం గీసుకునేటపుడు, వంట పాత్రలు శుభ్రం చేసేటపుడు, బట్టలుదికేటపుడు,అవసరాన్ని కంటే ఎక్కువ నీరు వదిలేసి, నీటిని వృధాగా వదిలేస్తున్నాము. మామూలుగా స్నానం చేస్తే అయ్యే నీటికంటే షవర్ కింద చేసే స్నానానికి నీరు ఎక్కువ పడుతుంది. డబ్బు నీళ్ళలా ఖర్చుపెడుతున్నారని సామెత.మనిషి శరీరంలో ఎనభై శాతం నీరేనట.మనిషి ఒంటిలో నీరు తగ్గిపోతే చనిపోతాడట. దీన్ని డి హైడ్రేషన్ అంటారట.ఎన్ని ఎయిరోబిక్స్ చేసినా ఉపయోగం లేకపోవచ్చు, కాని ఒక గంట రోజూ ఈత కొడితే ఆరోగ్యం కుదుటపడుతుంది. మన పిల్లలికి కూడా నీటిని జాగ్రత్తగా వాడుకునే అలవాట్లు చేద్దాం. నీటి వాడకంను బట్టి అతని పొదుపరితనం తెలుసుకునేందుకు మనకు చాలా కధలున్నాయి.

ఎడారి దేశాలు ఐస్ బర్గులను ఓడలతో లాగించుకుని తెచ్చుకుని సముద్రంలో నిలువ చేసుకుని రోజువారీ అవసరాలు తీర్చుకుంటాయి. ఇజ్రయిల్ లాటి దేశం వాన నీటిని పొదుపుగా వాడుకుని తాగునీటి, సాగు నీటి అవసరాలు తీర్చుకుంటుంది.మనం ఉన్న నీటిని తగువులాడుకుని మనం సముద్రం పాలు చేస్తున్నాం. వాన నీటిని నిలవ చెసుకుని వాడుకునే అలవాటు చేసుకోడం మంచిది. దీనికి చాలా చిన్న నిర్మాణం చేసి దాచుకోవచ్చు. ఇల్లు కట్టేటపుడు ఈ నిర్మాణం చాలా తేలిక. తెలియక నేను అప్పుడు చేసుకోలేకపోయా.

పృధివ్యాపస్తేజోవాయురాకాశాత్ పంచ భూతాలు. నీరు నాల్గవది. బలి దానం ఇచ్చినపుడు వామనుని పాదం బ్రహ్మలోకానికి వస్తూ వుంటే బ్రహ్మగారు ఆ పాదాన్ని కడిగారట. ఆ కడగగా పారినది, ఆకాశగంగ. దానిని భగీరధుడు తపస్సు చేసి సాధించి, పితరులను తరింపచేశాడు. శివుడు గంగను జటాజూటంలో బంధించి ఒక పాయవదిలేడు. ఈ గంగావతరణాన్ని మామిత్రుడు సిరివెన్నెల తన గళంలో వినిపిస్తే నిజంగానే గంగ అక్కడ ఉరికినట్లుండేది, ఆ రోజుల్లో కాకినాడలో ఉన్నపుడు.

ఇటువంటి నీటిని అన్నిమతాలు గొప్పగానే చెబుతున్నాయి. ఇహ పరకర్మ లన్నిటిలోనూ నీటికి ప్రాముఖ్యత ఉంది

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-గర్వం

Posted on ఏప్రిల్ 16, 2012
10
గర్వం DEVAYAANI-3

కోపము నుబ్బును గర్వము,నాపోవక యునికియును, దురభిమానము ని
ర్వ్యాపారత్వము ననునివి,కాపురుష గుణంబులండ్రు కౌరవనాధా. భారతం. ఉద్యోగపర్వం. ద్వితీయాశ్వాసం…౩౨.

గర్వం చెడ్డది, ఇవేకాక మరొక ఐదు కూడా చెప్పేడు, ఇవ్వన్నీ చెడ్డవారి లక్షణాలని చెప్పేడు. అవి, కోపం, పొగడ్తలకి పొంగిపోవడం, గర్వం, సహించలేని తనం, ఏపనీ చేయకుండా ఉండటం, అని విదురుడు, ధృతరాష్ట్రునితో,చెప్పేడు. మిగిలినవి తరవాతెప్పుడేనా చెప్పుకుందాం. ఇప్పుడు గర్వం గురించి చూదాం.

మన కధానాయిక దేవయాని, రాక్షస గురువు శుక్రుని కూతురు. శుక్రాచార్యుల వారు వృష పర్వుడనే రాక్షస రాజు దగ్గర ఉంటున్నారు. ఆ రాజుకు శర్మిష్ఠ అనే కూతురు, దేవయాని వయసుది. శర్మిష్ఠ తన వెయ్యిమంది చెలికత్తెలతో, దేవయానితో కలిసి వన విహారానికి వెళుతుంది. అక్కడ ఒంటి మీద బట్టలన్నీ తీసేసి కొలను గట్టున పెట్టి, జల విహారానికి దిగుతారు,అందరూ, కొలనిలోకి. వివస్త్రగా స్నానం చేయకూడదని శాస్రం చెబుతోందని, పెద్దలంటున్నారు, వద్దన్న పని చేయడం అలవాటుకదా, అందరికీ. వేరు, వేరుగానే బట్టలు పెట్టుకున్నా, గాలికి అన్నీ కలిసిపోయాయి. నీటి నుంచి బయటకు వచ్చిన తరవాత, శర్మిష్ఠ గబగబా బట్టలు కట్టుకోవాలనే తొందరలో, దేవయాని బట్టలు కట్టేసుకుంది. ఇంకేముంది దేవయానికి కోపం వచ్చేసి, నేను నువ్వు కట్టి విడిచిన మైల బట్టలు కట్టుకోవాలా? నేనెవరనుకుంటున్నావు. మా నాన్న వద్దని చెబితే, మీనాన్న అడుగు కూడా ముందుకు వేయడు. అటువంటి గురు పుత్రిని, గొప్ప దానిని, నన్ను అవమాన పరుస్తావా అని గర్వంతో మాటాడేటప్పటికి,రాజ పుత్రికి కోపం వచ్చి మీ నాన్న, మా నాన్నను దీవించి, మేమిచ్చే వానితో బతుకుతాడు, అటువంటి వాని కూతురువి, నువ్వు నా బట్టలు కట్టుకోవడం తప్పేం అంటుంది, తిరస్కరించిన దేవయానిని అక్కడ దగ్గరలో ఉన్న నూతిలో తోసేసి, చెలులతో ఇంటికెళ్ళిపోయింది, శర్మిష్ఠ.

నూతిలో పడి సహాయం కోసం కేకలు వేస్తున్న స్త్రీని, ఆ ప్రదేశం లో వేట సాగిస్తున్న యయాతి అనే మహారాజు, విని నూతి దగ్గర కొచ్చి, నీ వెవరు, ఎందుకీ నూతిలో ఉన్నావని అడిగితే. నేను రాక్షసుల గురువు శుక్రుని కూతుర్ని, నా పేరు దేవయాని. పొరపాటుగా ఇందులో పడిపోయానని, అంతకు ముందే చూసివున్న యయాతిని గుర్తుపట్టి చెబుతుంది. యయాతి ఆమెను కుడిచేయి పట్టి పైకి లాగి రక్షించి, వెళ్ళిపోతాడు. ఇక్కడ యయాతికి తనను రాజకుమార్తె నూతిలో పడేసిన విషయం, యయాతి దగ్గర దాచింది, అబద్ధం చెప్పింది..

దేవయాని రాకపోవడంతో, వెతుకుతూ దాసి వచ్చింది. దానికి విషయం చెప్పి తండ్రికి తెలియచేసి, నేనీ పురంలో అడుగుపెట్టనని చెప్పి, తండ్రికి కబురు పంపుతుంది. సంగతి తెలుసుకున్న శుక్రుడు పరుగు పరుగున వచ్చి, కూతురిని అనునయించబోతాడు, శర్మిష్ఠ రాజు కూతురుకదా, పొరపాటు జరిందని. కాని దేవయాని ఒప్పుకోదు,నేను రాను పట్టణంలోకి, ఎక్కడికైనా పోదామంటే, నీతో పాటే నేనూ, అని శుక్రుడు అంటున్న సంగతి తెలిసిన వృషపర్వుడు, కొంపమీదకి ముసలం వచ్చి పడిందనుకుని, పరుగున వచ్చి శుక్రుని కాళ్ళ పైబడి తప్పు మన్నించమని వేడుకుంటాడు. దేవయానికి కావలసినది ఏదయినా ఇస్తానని చెబుతాడు. అప్పుడు దేవయాని, శర్మిష్ఠ, తన వేయిమందిచెలులతో నాకు దాసిగా ఉంటే, తండ్రీ, తనూ పురంలోకి వస్తామని చెబితే, రాజు కుమార్తెకు కబురు పంపి, దేవయానికి శర్మిష్ఠ ను దాసిగా అర్పించి శుక్రుని, దేవయానిని పురంలోకి తీసుకు వెళతాడు. ఇక్కడికాపుదాం, ఇది చాలా పెద్ద కధ కనక ముక్క ముక్కలుగా,విషయాన్ని బట్టి చెప్పుకుంటున్నాం.

పొరపాటుగా దేవయాని బట్టలు శర్మిష్ఠ కట్టుకుంటే, దేవయాని సంయమనం చూపలేకపోయింది. గర్వంతో నోటికొచ్చినట్లు మాట్లాడింది.పోనీ శర్మిష్ఠ తక్కువతిందా తను అంతకుమించి గర్వంతో నోరుపారేసుకుంది, ఆ తరవాత ముందు వెనుకలాలోచించక, రాజు కూతురుననే గర్వంతో దేవయానిని నూతిలో పారేసిపోయింది. ఇలా ఏ ఒక్కరు సంయమనం చూపక గొడవ పెంచుకున్నారు తప్పించి తుంచుకోలేదు.ఆ తరవాత శుక్రుడు కుమార్తెను సద్ది చెప్పడానికి ప్రయత్నించినా, కుమార్తె మాటకు కాదనలేని వాత్సల్యంతో రాజును వదిలేయడానికి సిద్ధపడతాడు. అనాలోచితంగా చేసిన పనికి, దేవయాని మొండి పట్టుదలకు, శర్మిష్ఠ, దేవయానికి దాసిగా మారిపోవలసి వచ్చింది. దేవయాని తండ్రి మాట వినలేదు, కాని శర్మిష్ఠ, తనను తండ్రి దేవయానికి దాసిగా సమర్పించినా జనహితం కోరి, రాజ్యహితం కోరి, తండ్రి మాట జవదాటలేదు, ఒప్పుకుంది. ఇప్పటికి శర్మిష్ఠ కి, చేతులు కాలాకా ఆకులు పట్టుకున్న చందంగా మంచి ఆలోచన వచ్చింది. గర్వం ఎంత పని చేసింది చూసారా…ఇంతకీ వారిద్దరికీ ఏ గొప్పతనం లేదు, తండ్రులకు తప్ప.

నేడు ఇటువంటి సంఘటనలు అనగా గర్వంతో, అనాలోచితంగా చేసే పనులు , మన నిజ జీవితంలో కూడా కనపడుతుంటాయి. కాని ఈ కధని మనం కధగానే తీసుకుని మరిచిపోతున్నాం.అక్కడ జరిగిన సంభాషణ తీరు చూస్తే సంయమనం ఏ పక్కన ఉన్నా పరిస్థితి మరొకలా ఉండెదనిపిస్తుంది కదా! నేడు, గొప్ప కులం వాళ్ళమని గర్వం, ఇది సాధారణంగా చదువుకున్న వారిలోనే ఎక్కువగా కనపడుతోంది, చదువులేని వారికంటే, కారణం చెప్పలేను. డబ్బున్న వారమని గర్వం. అబ్బ! డబ్బు చంపేస్తోందండీ! జీవనానికి సరిపడ డబ్బు అవసరమేకాని,ఎక్కువ డబ్బు జబ్బే!! అందమైన వారమని గర్వం,దీని గురించి ఎంత తక్కువ చెప్పుకుంటే అంత మంచిదేమో!!!అధికార గర్వం, అబ్బ! ఇది మహా దుర్భరం, అధికారంతమునందు చూడవలెకదా ఆ అయ్య సౌభాగ్యముల్ అన్నారు, పెద్దలు. చదువుకున్న వారమన్న గర్వం, ఇదో పెద్ద రోగం, ఏనాడో చేసుకున్న పుణ్యం కొద్దిగా ఉంటేనే ఇప్పుడు, చదువు, హోదా, అందం వగైరాలు ఉంటాయి. ఇవి ఏవీ శాశ్వతం కాదు. ఇలా రకరకాల గర్వాలతో జనం బాధలు పడుతున్నారు కదూ…..

నేను రాసేవి ఎవరినీ ఉద్దేశించి రాసినవి కాదు,ఎవరికైనా బాధ కలిగితే క్షమించమని వేడుకోలు.

ఇంతకీ గర్వానికి ముఖ్యకారకులెవరండీ……. మనసు….

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-వ్యసనాలు

Posted on ఏప్రిల్ 15, 2012
8
వ్యసనాలు.
వ్యసనం అనగా “ఎ బేడ్ ప్రాక్టీస్” అన్నాడు నిఘంటు కారుడు. ఇందులో మంచి వ్యసనాలు, చెడ్డ వ్యసనాలు వేరుగా ఉండవు. మొదట సుఖమిస్తున్నట్లుగా కనపడి చివరికి దుఃఖాన్ని కలగచేసేది వ్యసనం. వ్యసనాల గురించి విదురుడు ధృతరాష్ట్రునికి చెప్పిన ఒక విషయం గుర్తుకొచ్చింది. ఆ రోజు వ్యసనాలు ఏడు అన్నాడు, విదురుడు. బహుశః సంఖ్య కూడా చివరికి రోదన ధ్వని సూచకమే అయింది. విదురుడు చెప్పిన వ్యసనాలు చూద్దాం,

వెలది, జూదంబు, పానంబు, వేట,పలుకు పల్లదనమును, దండంబు బరుసదనము,
సొమ్ము నిష్ప్రయోజనముగ వమ్ము సేత, యనెడు సప్త వ్యసనముల జనదు తగుల.

అయన చెప్పేసేడండి. ఇక మనం చూసుకోవాలి. నేటికీ వీటిలో మార్పు రాలేదు. మరి కొన్ని వీటికి చేరేయేమో తప్పించి, ఒక్కటీ తగ్గలేదు. మొదటగా చెప్పిన వెలది అనేది,పురుషులను ఉద్దేశించి చెప్పినది.గత అరువది సంవత్సరాలుగా నేనెరిగిన సమాజంలో వ్యభిచారం గొప్ప విషయంగాను, ఒకరి కంటే ఎక్కువమంది స్త్రీలతో సంబంధం ఉండటం గొప్పగా భావించేవారు. తూ.గో.జీ లో ప్రత్యేకంగా మూడు నాలుగు ఊళ్ళు ఈ ప్రత్యేకతని నిలబెట్టుకునేవి. నేడిది విచ్చలవిడిగా పెరిగిపోయింది. నిజం చెప్పాలంటే, ప్రతి గొడవకి మూల కారణాలు వెతికితే దొరికేవి రెండే. ఒకటి స్త్రీ, రెండు ధనం,ఈ రెండు కారణాలు తప్పించి లాయకీ అయిన మూడవ కారణం, తగువుకి కనపడదు. కాని ఈ కారణాలకి ముసుగేసి మరేవో కారణాలతో కలహించుకుంటూ ఉంటారు. చరిత్ర ఏ కాలం నుంచి చూసినా కారణాలివే. మార్పురానిదేమయినా ఉన్నదీ అంటే, ఈ రెండు కారణాలే మార్పు చెందలేదు, ఎంతకాలమయినా.ప్రపంచ యుద్ధాల దగ్గరనుంచి, అన్ని యుద్ధాలకీ మూలం ఈ రెండు కారణాలే. ఈ వ్యసనం మనుషులలో రోజురోజుకు పెరుగుతోందే తప్పించి తగ్గటంలేదు. అదేమిటి, అయితే స్త్రీ, పురుషులంతా ముక్కు మూసుకుని కూచోవాలంటావా అనకండి. ధర్మ,అర్ధ, కామ,మోక్షాలు, నాలుగు పురుషార్ధాలు. ఇక్కడ పురుషుడంటే మానవులని అర్ధం, అనగా స్త్రీ, పురుషులిద్దరూ. మూడవదయిన ఈ పురుషార్ధాన్ని ధర్మంతో ముడెయ్యమన్నారు. ధర్మంతో ముడెయ్యని అర్ధం, కామం, వెలది వ్యసనమేమరి.నేటి కాలానికి తారా చౌదరి లాటి వాళ్ళు వీధికి ముగ్గురు తయారవుతున్నారు. ఈ వ్యసనానికి బానిసయి ప్రాణాలు కోల్పోయినవాడు, ఈ వ్యసనం తప్పించి అన్ని విధాలా గొప్పవాడయిన రావణుడు.

ఇక జూదము, పానము, ఇవి రెండూ కవలపిల్లలలాంటివి. అసలింకా చెప్పాలంటే మూడు వెలది. జూదంబు, పానంబు, ఈ మూడూ, ఒకటి మరోదానికి సంపూరకం, పరిపూరకమున్నూ. నేడు ప్రభుత్వాలు నడుస్తున్నది, సొమ్ము జమ పడుతున్నది ఇందులో ఒకటైన తాగుడు నుంచే. ఈ మధ్య మనం చూస్తున్న విషయాలు అసలు వాటికి చిగుళ్ళు తప్పించి పూర్తి స్వరూపం కాదని పెద్దల ఉవాచ. నా అనుభవంలో,గత అరువది సంవత్సరాల పైబడి జూదం ఏదో రకంగా సమాజాన్ని పట్టి పీడిస్తూనే ఉంది, బ్రాకెట్టు,మట్కా, లాటరీ,పేకాట. ఇందులోమొదటి మూడూ వెనక పట్టినా నాలగవది మాత్రం చిరంజీవిగా వర్ధిల్లుతూనే ఉంది.పల్లెలలో కూడా ఈ పేకాట క్లబ్బులు నడుస్తున్నాయి.ఈ వ్యసములలో జూదం మూలంగా రాజ్యం పోగొట్టుకున్న వాడు ధర్మరాజు, పానం మూలంగా కచునికి మృతసంజీవని నేర్పవలసి వచ్చింది శుక్రునికి, రాక్షసుల ఇష్టానికి వ్యతిరేకంగా . ఈ ఇద్దరూ ఎంత గొప్పవారయినా ఈ వ్యసనం మూలంగా బాధపడి తమ వారికి కూడా బాధ కలగ చేశారు.

వేట.నిజం చెప్పాలంటే యిది కలిగినవారి వ్యసనం.మిగతావి కావా అనకండి.వేట రాజులకి ఉద్దేశింపబడింది. అది కూడా క్రూర జంతువులను చంపి ప్రజలను రక్షించడానికే కాని, సాధు జంతువులను చంపి తినమని కాదని భీష్ముడు చెప్పేడు.కాని నేడు దానికి వ్యతిరేకంగా సాధుజంతువులను మాంసం కోసం చంపుతున్నారు. ఈ వ్యసనం మూలంగా కొడుకును పోగొట్టుకుని మరణం పాలయిన వాడు దశరధుడు.నీరు తాగుతున్న ఏనుగును వేటడుతున్నాననుకుని ముని కుమారుని చంపి, శాపానికి గురయి కొడుకుని అడవులకుపంపి, ప్రాణాలు పోగొట్టుకున్న వాడు దశరధుడు.

పలుకుపల్లదనం.దీన్ని వాచాలత్వం లేక దంభం అనచ్చేమో. ఎందుకంటే, తన తాహతు మించిన పనులు చేస్తానని చెప్పడం దీనికిందకి వస్తుందనుకుంటా. ఇలా చెప్పడం మూలంగానే దుర్యోధనుడు కర్ణునిపై ఆశ పెంచుకుని పాండవులకు వాడి సూదిమొన మోపిన చోటుకూడా ఇవ్వనని చెప్పినది. దీనికి చెప్పుకోవలసినవాడు కర్ణుడే. ఇది కూడా వ్యసనమన్నారు.

దండంబు పరుసదనము. ఈ వ్యసనానికి మంచి తార్కాణం హిరణ్యకశిపుడు. కొడుకైన ప్రహ్లాదుని అనేక ఇక్కట్ల పాలు చేసి దండించాడు కదా. హరి రక్ష ఉన్న ప్రహ్లాదునేమీ చేయలేకపోయాడు అది వేరు విషయం. చివరిది ఆఖరిది అయిన సొమ్ము నిష్ప్రయోజనముగ వమ్ము సేత దీనికీ ఉదాహరణ దుర్యోధనుడెనన్నారు గరికపాటివారు.

ఇలా వ్యసనాల పాలయిపోయినవారు ఇహ పరాలగురించి ఆలోచించక వీటి మీద దృష్టి నిలిపి పాడయిపోతున్నారు. చివరికి దుఃఖం పాలబడుతున్నారు.పై చెప్పినవి కాక, నేడు అక్రమమార్గాలలో డబ్బు సంపాదించడం, కాఫీ,టీ లు, సిగరెట్లు, మత్తు మందులు, ఇవీ నేటి కాలానికి యువతను పట్టి పీడిస్తున్న వ్యసనాలు. నేటి కాలానికి అలవోకగా అబద్ధాలాడుతున్నారు, ప్రతి చిన్న విషయానికీ, ఇందులో ఆడ మగా తేడాలేదు.. “నోరు అంబాలపండు చెయ్యి బలుసు ముల్లు” అని సామెత, పిల్లికి బిచ్చం పెట్టనివాడు, ఎవరో చేసేదానాన్ని తను చేస్తున్నట్లుగా, కబుర్లు చెబుతూ పేపర్లో ఫోటోలు వేయించుకోవడం, నేడు మనం అందరం ఏకగ్రీవంగా బ్లాగు ఒక వ్యసనం అని ఒప్పేసుకుంటున్నాము. దీని పర్యవసానం కూడా చివరికి అలాగే కనపడుతోంది. తోచినది చెప్పడం, ఇంకక్కడనుంచి ఓహో! మీరెంత తెలివయినవారు, ఎంత గొప్పవారని పదిమంది చేత అనిపించుకోడం, ఓ పెద్ద వ్యసనంగా మారిపోయింది. మేధావులు గురించి చెప్పటం లేదండి! వారి బ్లాగుల్లో రాసేదంతా రిసెర్చి లెవెల్లో ఉంటుంది కదండీ, నా గురించేనండి ఈ సొద. వీటి తో బేరీజు వేస్తే కాఫీ,టీ లు చాలా చిన్న వ్యసనాలేనండి. కాఫీ టీ లు కూడా తాగమని గొప్పగా చెప్పుకోక్కరలేదండి. అందరికి ఏదో ఒక వ్యసనం ఉందండి, అది మాన్చుకోలేరండి, పైకి చెప్పరండి, అదండి సంగతి…. ఆయ్!.

ఇంతకీ వ్యసనానికి ముఖ్యకారకులెవరండీ…….మనసు….

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-వినినంతనె వేగపడక……

Posted on ఏప్రిల్ 14, 2012
4
వినినంతనె వేగపడక….

మా సత్తిబాబు వస్తూనే “ఇదేంటి పంతులుగారూ, ఇల్లు ఇలా ఉంది,తలుపులు,ద్వారబంధాలు లేవు” అన్నాడు. “అదంతా పెద్ద కధలే, చెబుతాను,” అని మామిడి చెట్టు కింద కూచున్నాము. ఈలోగా ఎవరో ఇద్దరు ఆడవాళ్ళు చేతిలో పుస్తకాలు పుచ్చుకుని వచ్చారు. వస్తూనే వాళ్ళు ఏసు ప్రభువు గొప్ప వాడు. రక్షకుడు అంటూ, చెప్పడం ప్రారంభించారు. మా సత్తిబాబు, “ఏమ్మా! మీరు మత ప్రచారకులా” అని అడిగాడు. “అవును” అన్నారు, వాళ్ళు. “చూడండి, మీరు క్రైస్తవ మతాన్ని నమ్మితే, అది మీఇష్టం, తప్పులేదు. మరొకరికి దీని గురించి ఎందుకు చెబుతున్నారు,” అన్నాడు. వాళ్ళు “ఇది మత ప్రచారంలో భాగమండి” అన్నారు. “అమ్మలూ, మీకు తెలుసో లేదో కాని ఇలా ఇంటింటికి తిరిగి మత ప్రచారం చేయడం నేరం సుమా, అందుచేత మీరు మరెక్కడికి వెళ్ళక ఇంటి కెళ్ళిపోండి, మీకు తెలియదు కనక చెబుతున్నా, నేను క్రైస్తవ మతం గురించిన డిప్లమా తీసుకున్నా, బైబిల్ మిషన్ నుంచి. ఏమతానినైనా కావాలనుకున్న వారు తెలుసుకుని అందులో చేరచ్చు, తప్పులేదు, ఇలా ప్రచారం వల్ల కాదు సుమా,” అన్నాడు. వాళ్ళు మరు మాట మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయారు. అప్పుడు నేను, “సత్తిబాబూ, ఏంటి క్రైస్తవమతంలో డిప్లమా తీసుకున్నావా,”అన్నా. “అవును ,నిజమే, చెబుతా వినండి” అని ఇలా చెప్పేడు.

” 30 ఏళ్ళ కితం సంగతి, బుద్ధిగా ఉద్యోగం చేసుకుంటున్నా. పిల్లలు చదువు కుంటున్నారు. కలిగినదానితో బతకడం చిన్నప్పటి నుంచి అలవాటు కనక బాధలు లేవు. చేతికి నోటికి ఇబ్బంది లేదు. నిలవలేమీ లేవు అలాగని అప్పులూ లేవు. రేపు పెద్ద ఖర్చులు రాబోతాయి కదా ఎలా అనే అలోచన మాత్రం ఉంది, మరో భరోసా ఉంది. దైవం నాకు ఎప్పుడు ఏదికావాలో అది అందుబాటులోకి తెచ్చింది, ఇక ముందుకూడా తెస్తుందన్న నమ్మకం మాత్రం పుష్కలంగా ఉంది. ఇలా రోజులు జరుగుతుండగా ఒక రోజు ఒక మిత్రుడు….

“మిత్రమా! నలుగురు పిల్లలు, నీకు. పోనీ ఆస్థి పాస్థులు చూస్తే గొప్పగా ఏమీ లేవు. ఇప్పుడేమో నువ్వు సంపాదన గురించి అలోచించడం లేదు. దానికితోడు పనికి రాని పనులు నెత్తిన వేసుకు తిరుగుతున్నావు తప్పించి, మరొక డబ్బు సంపాదించే వ్యాపకం పెట్టుకోలేదు. రేపు నీ ఖర్చులు పెరుగుతాయి తప్పించి తగ్గవు సుమా. ఇలాగయితే జీవితం లో కష్టపడతావు సుమా” అని హెచ్చరించాడు. ఇలా అంటూ మిత్రుడు మాటల సందర్భంగా ఒక కొత్త విషయం ప్రస్తావన తెచ్చాడు. “జీతాలు చూస్తే గొర్రికి బెత్తెడు తోకలాగే ఉన్నాయి. ఎన్నేళ్ళు ఉద్యోగాలు చేసినా సంపాదించేది కనపడటం లేదు. నీకు మరొక ఉద్యోగం ఇప్పిస్తాను ఇక్కడ జీతం వందల్లో ఉంది, అక్కడ నీ జీతం వేలల్లో ఉంటుంది. నీ పిల్లలకి వాళ్ళే చదువు చెప్పిస్తారు, మంచి భవిష్యత్తు ఏర్పాటు చేయగలవు నువ్వెందుకు బాధ పడతావు. నీ బాగు, నీ పిల్లల బాగు నువ్వు చూసుకో, డబ్బు సంపాదించుకో, అందుచేత ఏదో ఒకటి చేయడం మంచిది” అన్నాడు. దానికి నేను, “మనం ప్రస్తుతం లో చేయగలది కొత్తగా ఏమీ ఉండదు, నడుస్తున్న జీవితం నుంచి కొత్త దారి పడితే చిక్కుల్లో పడటం తప్పించి ఉపయోగం ఉండక పోవచ్చును” అన్నా. దానికతను, “నిన్ను తప్పక మరొక వుద్యోగం లోకి పంపే ఏర్పాటు చేస్తాను కదా. అక్కడ జీతం, అక్కడ వేలల్లో ఉంటుంది. ఖర్చులుపోను ఇంకా డబ్బులు బాగానే మిగులుతాయి. ఆలోచించుకో” అన్నాడు. “సరేలే చూద్దాం” అని ఊరుకున్నా. మళ్ళీ సారి కలిసినపుడు ప్రస్తావించాడు. నేను ఆలోచించలేదని చెప్పా. “సరే ఆలోచించి చెప్పు” అన్నాడు. నాకో అడ్రస్ ఇచ్చాడు. దీనికి కార్డ్ రాయి వివరాలొస్తాయి. అన్నాడు ఉత్తరం రాశా. ఏవో పంపించారు. చదివాను. మీరు చదివి ప్రశ్నలకి సమాధానాలు రాస్తూ వుంటే కొంతకాలం తరవాత మీకు క్రైస్తవ మతంలో డిప్లమా ఇస్తామన్నారు. చదివేను, ప్రశ్నలకి సమాధానాలు రాశాను. వాళ్ళు డిప్లమా ఇచ్చారు. ఇదంతా నా మిత్రుడికి తెలుసును. “ఇప్పుడు నేను చెప్పిన ఉద్యోగం చేయడం నీకు తేలిక” అన్నాడు. “ఉద్యోగం ఏమిటి” అన్నా. “మత ప్రచారం” అన్నాడు.

ఇంటికొచ్చా. రాత్రి భోజనాల తరవాత నా ఇల్లాలితో విషయం చెప్పేను. ఆవిడ ఒక మాట అడిగింది. “నేను మిమ్మలిని డబ్బు సంపాదించలేదని కాని, నగలు నాణ్యాలు కావాలని కాని ఎప్పుడూ అడగలేదే! మనకు ఏదో తక్కువయిందని అనుకో లేదే! ఇప్పుడు మనకి తక్కువేమి అయింది. పెద్దలు ఏదో కొద్దిగా ఆస్థి ఇచ్చారు. మీరు ఉద్యోగం చేసుకుంటున్నారు. నలుగురు పిల్లలు కలిగేరు. వాళ్ళు చదువుకుంటున్నారు. ఇప్పుడు డబ్బుకు ప్రత్యేక అవసరం ఏమి వచ్చినది నాకు కనపడటంలేదు. అదీ గాక నాది మరొక అనుమానం, మిమ్మల్ని కొత్త ఉద్యోగానికి పంపుతానంటున్న ఆ మిత్రుడు వెళ్ళచ్చుగా. అదీగాక మత మార్పిడా, నాకయితే సుతరాము ఇష్టం లేదు” అంది.”

మరునాడు మిత్రుడు కనపడితే విషయం అడిగాను. “ఇది మత ప్రచారం, నేను వెళ్ళచ్చు, కాని ఆ పనికి నేను పనికిరాను. నోరున్నవాడు కావాలి దీనికి, అందుకు నీకు చెబుతున్నా, ఇంతకు మించి ఇప్పుడు వివరించలేను, ఏ పేరుతో పిలిచినా దేవుడొక్కడేగా” అన్నాడు. మిత్రమా! “నేను పుట్టిన ధర్మంలో, గీతలో కృష్ణ భగవానుడు స్వధర్మం ఎప్పుడూ మేలు, పరధర్మం ఎంత గొప్పదయినా భయంకరం అన్నారు. ఎప్పుడో చేసుకున్న చిన్న పుణ్యం మూలంగా భారత దేశంలో అదీ గోదావరి తీరాన పుట్టాను. ఇక్కడే పెరిగాను. నాకు ప్రస్తుతం జరుగుతున్న జీవితం తో సంతృప్తిగానే వున్నా. కొత్తగా ఏమీ చేయాలనుకోటం లేదు. ఏమి జరగబోతోందో అది మన చేతిలో లేదు. జరగ వలసినది జరుగుతుంది. నీమాట వినలేను, నన్ను క్షమించు” అని చెప్పి ఆ ప్రస్తావనకి చుక్కపెట్టేశా. అప్పుడు పొరపాటు నిర్ణయం తీసుకుని ఉంటే ఇప్పుడు బ్రదర్ సత్తిబాబుగా గాని, ఫాదర్ సత్తిబాబుగాగాని చూసివుందురు” అన్నాడు.

ఎన్ని ఎరలో, ఎన్ని ఉరులో జీవితంలో.
వినినంతనె వేగపడక వివరింపతగున్….

శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-కోరిక తీరెగా

Posted on ఏప్రిల్ 13, 2012
10
కోరిక తీరెగా!

ఇల్లు కట్టినప్పటి అనుభవాలు-జ్ఞాపకాలూ.

సమస్యలొచ్చినా విడిపోతున్నాయి. పని నడుస్తూ ఉంది. శంకుస్థాపన చేసిన మరునాడు, అద్దె ఇంటి ఓనరు వచ్చి కోసిన కలప ఇలా పెట్టేసేరు, కుదరదు, వెంటనే తీయించెయ్యండి అన్నాడు. మీకు అడ్డులేదు. నేను అద్దెకు తీసుకున్న స్థలంలో పెట్టుకున్నా, రెండు నెలల్లో పూర్తిగా తీసేస్తాను, లేదా మరొక ఏర్పాటు చేసుకునైనా తీసేస్తానని అనునయించబోయాను. కాని అతను వినలేదు. మరొక మాట కూడా చెప్పేను. నీ ఇంటిలో ఉంటూ ఉండగా, ఇల్లు కట్టుకుని మేము అక్కడికి వెళ్ళడం మీకూ గొప్ప విషయమేనని సెంటిమెంటు కూడా చెప్పా, అయినా వినలేదు. నాకు చిరాకొచ్చి ఇల్లు ఖాళీ చేసేస్తున్నాను, అప్పటిదాకా తీయను అని చెప్పి లోపలికెళ్ళిపోయా. ఆ సాయంత్రమే మరొక మిత్రుని ద్వారా ఒక ఇల్లు చూసి ఆయనకి వివరాలన్నీ చెప్పి ఇల్లు కావాలి, ఆరు నెలలలో ఇల్లు ఖాళీ చేసేస్తామని చెబితే, ఆయన నా ఇల్లు ఖాళీగా ఉంది మీరెన్నాళ్ళు ఉండాలనుకుంటే అన్నాళ్ళు ఉండండి అన్నారు. అద్దె చెప్పమంటే, అద్దె వద్దన్నారు. సరే చూదామని మరునాడే లారీమీద సామానేసి ఇల్లు ఖాళీ చేసి, ఇల్లు, ఇంటి వారికి అప్పచెప్పి, నేను బయలుదేరుదామనే సమయానికి పెద్ద వర్షం పడింది. సామానంతా లారీలో ఉంది తడిసిందేమో అని అనుమానంతో వర్షం తగ్గిన తరవాత వెళ్ళేను.సామానంతా చాలా భద్రంగా సద్దిపెట్టేసేరు, మా జనభా. వర్షం వస్తుందని అనుమానం వచ్చి గబగబా సామాను దించేశారట. వర్షం వస్తున్నంత సేపు లోపల సద్దేశారు.

అక్కడనుంచి పని పరుగెట్టింది.ఒక రోజొక మిత్రుడొచ్చి కంకర కొన్నావా అని అడిగాడు. అవును లారీ రెండు వేలన్నా. అయ్యో ఎందుకు కొన్నావు. మన దగ్గరుంది కదా అన్నాడు. నాకు తెలియదు అన్నా. సరే కొనకు ఎంత పడుతుందన్నాడు. బహుశః ఆరు ఏడు లారీలు పట్టచ్చునేమో అన్నా. సరే నీకు కావలసినపుడు చెప్పు పంపుతనాన్నడు. రేటు చెప్పవయ్యా అంటే తరవాత చూద్దాం అన్నాడు. అలాగే ఆరు లారీల కంకర ఇచ్చాడు. తరవాత డబ్బు పట్టుకెళ్ళి ఇవ్వబోతే లారీ అద్దె కింద నాలుగువేలు తీసుకున్నాడు. లారీ అతనిది కాదు కనక. కంకరకయ్యా అంటే అది నా బహుమతి అన్నాడు. అదేమన్నా, మన సంస్కృతిలో ఇల్లు కట్టుకునే వాడికి సాయం చేయమన్నారు. నీవు ఎవరికైనా సాయమే చేశావు కనక, ఇది నా బహుమతి అని ఎంత చెప్పినా వినక సొమ్ము తీసుకోలేదు.

ఇల్లు నేలనుంచి నాలుగున్నర అడుగుల ఎత్తు పెట్టేము, ఇంటి ఎత్తు. అబ్బే వద్దు ఎత్తు ఎక్కువైపోతుందన్నారు. కాదని పెట్టించాను. ఇప్పుడు వీధి మీద నా ఇల్లు అడుగున్నర ఎత్తులో వుంది. రోజూ పని ఎంత అయినది కొత్త ఇంటి ఓనర్ గారికి చెప్పడం అలవాటయింది. నేను చెబుతూ ఉంటే ఆయన ఏమయ్యా! ఇల్లు కడుతున్నావా! మాటల కోట కడుతున్నావా అన్నారు. కాదు మీరొక సారి ఉదయం సాయంత్రం చూస్తే కాని నేను చెప్పినది నిజమో అబద్ధమో తెలియదంటె ఆయనే ఒక రోజు చూసి మూడవనాడు నాతో సాధారణంగా అందరూ సంకల్ప సిద్ధులుంటారు. నీవు సిద్ధ సంకల్పుడవు అన్నారు. నాకయితే అర్దంకాక వివరించమంటే సంకల్పాన్ని సిద్ధింపచేసుకునే వారు, సంకల్ప సిద్ధులు, కాని సిద్ధ సంకల్పులు మనసులోకి ఆలోచన రాగానే పని పూర్తవడం అన్నారు. నిజంగా ఆనందం అనిపించింది.అప్పుడు చెప్పేను, ఇదంతా అమ్మ దయ అని.మొదలుపెట్టిన మూడవ నెలలో స్లాబు పోశాము, మే మూడవ తేదీ. స్లాబు పైన మరునాడు తడిపించడానికి ఏర్పాట్లు చేస్తుండగా వర్షం వచ్చింది. పని ఆపేశాము. అది తుఫానుగా మారి పదిహేను రోజులు వర్షం కురిసింది. తుఫాను మూలంగా అందరికి నష్టం వచ్చింది కాని నాకు స్లాబు తడుపుకునే అవసరం తప్పింది. ఇరువది ఒక రోజులైన తరవాత సెంటరింగ్ పడగొట్టేరు. మిగతా పని ప్లాస్టరింగులు వగైరా పనులు మిగిలిపోయాయి. నా ఇల్లాలు ఎలా ఉన్నా సరే ఇంటిలో గృహ ప్రవేశం చేసేద్దాము, నెమ్మదిగా పనులు చేయించుకుందామంటే, ముహూర్తం పెట్టించుకుని ఇంటిలో దిగిపోయాము. నా దగ్గర సొమ్మయిపోయింది. పాపం కుర్రవాడు తిరిగి లోన్ సాంక్షన్ చేయించాడు. మొదటి వాయిదా ఇచ్చారు. గృహ ప్రవేశం తరవాత పనులు నెమ్మదిగా చేయించుకున్నాము, ఒక వాటాలో ఉంటూ, మరొక దానిలో పని చేయించుకుంటూ. అలా పనులు పూర్తి కావడానికి ఆరు నెలలు పట్టింది.అలా స్వంత ఇల్లు కట్టుకోవాలనే కల నిజమయింది, అందులో నివసించాలనే కోరిక తీరింది. అది పూర్తి అయిన వెంటనే ప్రభుత్వం వారు ఇక్కడనుంచి ఉద్వాసన చెప్పేశారు.

గృహ ప్రవేశానికి ఆరు వందలమందికి భోజనాలు పెట్టేము. పాత ఇంటి దంపతులను పిలవడానికి వెళ్ళి నా భార్య అతనితో నిజంగా మీరు చాలా ఉపకారం చేశారు. అందుకే ఇల్లు కట్టుకోగలిగాము. మీరు అలా మమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టి ఉండకపోతే ఇప్పటిలో ఇల్లు కట్టే వాళ్ళంకాదని చురక వేసినట్లూ, పొగిడినట్లూ చెప్పి వచ్చేసింది. నిర్ధనం, ఇల్లే పూర్తి కాదన్న వారిని కూడా పిలిచాము, పాపం ఆయన రాలేదనుకోండి. గృహ ప్రవేశం ఒక పెద్ద కధ! మిమ్మల్ని ఇప్పటికే బోర్ కొట్టి ఉంటా. అది మరొక సారి, ఎప్పుడేనా.